طلای آشامیدنی ، دارویی سحرآمیز
طلا یکی از قدیمیترین موضوعها در علم و صنعت بوده است؛ استخراج طلا به پنج هزار سال پیش از میلاد بازمی گردد که از محلی به نام وارنا که همان بلغارستان امروزی است انجام میگرفت. در حدود 1200 سال پیش از میلاد نیز سالانه بیش از 10 تن طلا در مصر استخراج میشد.
طلا از دیر باز مورد توجه بسیاری از دانشمندان بوده است، نه تنها به عنوان فلزی گران قیمت، بلکه به خاطر نیروهای شگفت انگیزی که در آن وجود داشت و باعث شفابخش بودنش در درمان بسیاری از بیماریها میشد. در این زمینه میتوان به ناراحتیهای قلبی، آمیزشی، صرع، اسهال خونی و تودههای سرطانی اشاره کرد. اما شاید مشهورترین واقعه در مورد طلا، تشخیص بیماری سفلیس به کمک طلا باشد. قدیمیترین نوشتهها در این مورد که طلا، درگذشته به چه صورتی مورد استفاده بوده است، مربوط به دکتر آنتونی فرانسیس است که در سال 1618 اطلاعات مهمی را دربارهی تشکیل طلای کلوییدی و کاربرد آن در پزشکی گردآوری کرده است. هم چنین در سال 1676، یک شیمی دان آلمانی به نام یوهان کانکلس در کتاب خود به طلای آشامیدنی اشاره کرد که شامل فلز طلا در محیطی خنثی بوده، خواص شفابخشی در برابر بسیاری از بیماریها از خود نشان میداد. در سال 1718 نیز هانس هنریش در نوشتهای به تهیهی طلای آشامیدنی با استفاده از نشاستهی در حال جوش اشاره کرد و این که وجود نشاسته سبب پایداری چشم گیر این محلول میشود. پژوهشگران در گذشته، بی آن که اطلاع داشته باشند محلول طلایی که آنها تهیه میکنند بعدها به یکی از مهمترین موضوعهای علمی در جهان یعنی فناوری نانو و نانو ذره ها تبدیل خواهد شد، به فعالیتهایی در این زمینه ادامه میدادند و از طلای کلوییدی در درمان بیماریها بهره میبردند. امروزه با رونق گرفتن فناوری نانو و شاخههای گوناگون آن، استفاده از ذرههای طلای کلوییدی در آب بسیار مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. بسیاری از پژوهشگران برای درمان بیماریهایی هم چون سرطان و آلزایمر، این ذرهها را مورد استفاده و آزمایش قرار میدهند. برخی دیگر نیز برای شناسایی بیماریها از این ذرهها کمک میگیرند. به این ترتیب این مادهی محبوب و سحرآمیز از دوران باستان تا امروز از دیدگاههای مختلف مورد توجه بوده و هست و هر روز تواناییهای بیشتری از خود نشان میدهد.