شكل ظاهري هر عنصر، توسط فاكتورهاي زيادي از جمله، ساختمان الكتروني و مهمتر از همه، الكترونهاي لايه ظرفيت اتم‌هاي آن، جاذبه‌ي بين اتمي و بين مولكولي در آن، ذرات تشكيل دهنده عنصر (اتم، يون يا مولكول)، دوره و تناوبي از جدول كه عنصر به آن تعلق دارد و … تعيين مي‌شود.

جيوه كه در دوره‌ي تناوبي ششم و گروه IIBجدول تناوبي واقع است، داراي آرايش الكتروني   ۱s, ۲s, ۲p, ۳s, ۳p, ۳d, ۴s, ۴p, ۴d, ۴f, ۵s, ۵p, ۵d, ۶sمي‌باشد و اوربيتالهاي d لايه‌ ظرفيت آن تكميل شده است.

 و چون آخرين الكتروني كه به آن داده شده است وارد اوربيتالهاي dشده است، جزء فلزات طبقه‌بندي مي‌شود،

 اما به دليل پر بودن اوربيتال هاي d ، اتمها به يك حالت پايداري رسيده اند كه تمايل زيادي به تشكيل پيوند فلزي و ريختن الكترونهاي خود در درياي فلزي ندارند، از اينرو جاذبه‌ي بين اتم‌ها در جيوه به نسبت فلزات ديگر، كمتر است و پيوند فلزي به آن شكلي كه در فلزات ديگر وجود دارد، در جيوه مشاهده نمي‌شود،

 مجموع اين عوامل سبب شده است كه جيوه حالت مايع به خود بگيرد.